Aynı şekilde isimlendirilen ancak iki yüz yıl arasındaki iki stil arasındaki fark
Antika mobilya evreni benzer sesler veya ifadeler ile doldurulur, ancak aslında farklı şeylere atıfta bulunur. Periyodik olarak, bu "salkım" bir çiftini inceleriz ve ne anlama geldiklerini, nasıl farklı olduklarını ve onları nasıl karıştırmamayacağınızı anlatan kısa açıklamalar yaparız.
İki Kraliçe Anneler
Bir zamanlar İngiltere'de Anne adında bir kraliçe yaşadı. Onun saltanatı oldukça kısa olmasına rağmen - 1702'den 1714'e kadar, tam anlamıyla - 100'den fazla yıl boyunca, iki etkili mobilya ve mimari tarzı adına adını verdi.
18. Yüzyıl Orjinali
İngiltere'de geliştirilen Queen Anne tarzı mobilyalar , 18. yüzyılın ilk çeyreğinde burada gelişti; Amerikan kolonilerinde, yaklaşık 1750 yılına kadar daha uzun süre baskın kaldı. 17. yüzyılın Barok tasarımlarını ve daha sonra 1800'lerde Chippendale gibi mobilya üreticilerinin Rococo tasarımlarını birleştiren geçiş tarzı. Erken Kraliçe Anne parçalarının, William ve Mary tarzı seleflerinin daha büyük şekli, dramatik eğrileri ve dekoratif detayları (finials gibi) vardır. Daha sonraki tasarımlar, özellikle Amerikan kökenli olanlar daha hafif ve daha sadeydi, örneğin ayak ayakları eski topların yerine geçti ve sekreterler ve dolaplar üzerinde çift kubbeli üst kısımları kaydırdı.
Ama saltanatı boyunca, Kraliçe Anne stili ile karakterize edildi:
- cabriole bacak
- sınırlandırılmış oyma (genellikle sadece bir kabuk veya fan bezeme)
- ceviz ağacının kullanımı
- dengeli oranlar ve genel bir incelik
19. Yüzyıl Dönüşü
Yaklaşık 100 yıl, 1860 ya da öylesine. Richard Norman Shaw gibi İngiliz mimarlar, çeşitli Klasik Revival tarzlarından uzaklaşarak ev tasarımında farklı bir eğilim geliştirirler: devasa ve asimetrik, taşlarla süslenmiş ve dekoratif öğeler bolca süslenmiştir.
Bu üslubun ilham kaynağı, Tudor, Elizabethan ve Hollanda yazlık tarzlarından ilham alırken, bu yeni / eski görünüşü "Kraliçe Anne" olarak adlandırıyor (Kraliçe Anne kendini muhtemelen fark etmemiş olsa da - gününün bina tasarımları ince kırmızı renkte vurguladı tuğla, simetri ve sadelik).
Kraliçe Anne mimari tarzı, 18. yüzyılda orijinal Queen Anne mobilyalarında olduğu gibi, birkaç yıl sonra ABD kıyılarına çarptı. 1880'lerde ve 1890'larda - ve hatta İngiliz meslektaşından daha fazla detaylandıran - bu, “Victoria” olarak düşünen birçok kişi: kuleler ve kuleler, cumbalı pencereler ve sundurmalarla uzun, dikensiz, düzensiz şekilli binalar; dantelli zencefilli çörek ve zona, yarı ahşap kapılar ve özenle tasarlanmış taş işçiliği ile dekore edilmiştir. Tüm detaylar ve içinde kuyular ve kubbeler dolu olmadan süslenmiş.
Mobilya, İkinci Zaman Çevresi
İçinde konuşma: İç mekan mobilyaları bir Queen Anne canlandırmasını da gördü. Yeni popüler estetik hareket ve yazar / mimar Charles Lock Eastlake tarafından tasarlanan tasarım ilkelerinden etkilendiğini iddia eden savunucular: basit, düz çizgiler, daha az aşırı süsleme ve "dürüst", inisiye edilmemiş inşaat.
Gerçekte, bu idealler genellikle, mevcut tasarımlara gömülmüş olan iğ, galeriler ve diş benzeri süslemeler gibi "eski moda" dekoratif detaylara dönüştürülür. Kraliçe Anne Revival mobilya genellikle, en iyi bir benzer benzerlik (genellikle, daha erken, daha ağır tasarımlar) taşıdığı, 18. yüzyılın aslına tarihlenen ve sonrasındaki stillerin bir karışımıdır. Neye benzediği, aslında çağdaş Kraliçe Anne tarzı konaklardan biridir.
Queen Anne Revival Mobilya'nın Diğer Unsurları
- köşeli şekiller, özellikle kare
- döndü pilasters ve bacaklar
- cabriole bacaklar
- gerçekçi ama sığ oyma ve gravür
- ceviz veya meşe ağacının kullanımı
Kraliçe Anne mobilyalarının 19. yüzyıl versiyonları modern gözlere hitap ediyor, ancak zaman zaman onun sadeliği ve fazlalığı nedeniyle övüldü.
Parçaların çoğu seri üretime rağmen, İngiltere'nin Collinson & Lock'u gibi daha iyi üreticilerin işi, bir oran, denge ve zarafet duygusu elde etti. Buna ek olarak, el yapımı iş öncesi Sanayi Devrimi dönemine geri dönerek, stil, Gustav Stickley ve Amerikan Sanat ve El Sanatları hareketinin diğer taraftarlarının yüzyılın sonuna doğru daha basit tasarımlarının yolunu açtı.
Bu yüzden, farklılıklarına rağmen, iki Kraliçe Annenin ortak bir yönü vardır: her ikisi de geçiş stilleridir, geçmişe ses verir, fakat geleceğin unsurlarını taşırlar.