Victoria Bahçesini Süsleme
Daha önce sıradan görülebilen diğer birçok nesne gibi, dış mekan mobilyaları da 19. yüzyılda zenginleşti. Victorialılar bahçelerini sevdiler ve ayrıca evlerine uyguladıkları tüm açık saçmalıklarla dekore etmeyi de sevdiler. Ütüler, heykeller, çardaklar ve tabii ki sandalyeler, banklar, kanepeler ve masalarla döşenmiş mekanlar süslediler. O zamanlar dış mekan mobilyalarının önde gelen tedarikçilerinden biri de İngiltere, Shropshire'daki Coalbrookdale Şirketi idi.
Coalbrookdale'nin Kısa Tarihi
1709 yılında kurulan aile şirketi, dökme demir işleri ile ünlüdür. Gelişmiş yöntemler kullanarak, önce kum dökme demir kaplar yaptılar ve ayrıca buhar motorları için parçalar ürettiler. Çalışmaları, meşhur Demir Köprü'nün 1780 yılında şirketin ana kasabasında (ilk defa tamamen dökme demirden yapılmış) imal edilmesini ve aynı zamanda iş dünyasının övgülerini kazanmasını da içermektedir.
1840'larda, şirketin başkanı Francis Darby dekoratif mobilya serileri geliştirmeye başladı. Dayanıklılığı ve paslanma direnci göz önüne alındığında, dökme demir dış mekan kullanımına yönelik parçalar için idealdir. Düzgün bakım yapıldığında, dökme demir sonsuza kadar sürülebilir. Ve seri olarak üretilebileceğinden, ferforje demirden daha ekonomikti. Bu yükselen orta sınıf müşteri için mükemmel hale getirdi. Bu düşük kalitede olduğu anlamına gelmez. Coalbrookdale'in dökme demir mobilyalar, şimdiye kadar yapılmış en iyi ve en karmaşık malzemelerin bazıları olarak görülüyor.
Aslında, mobilya 1851 yılında Londra'nın Büyük Sergisi'nde bir hit attı ve Kraliçe Victoria kendisi bu popüler şirketin müşterisi oldu.
Birçok kişi tarafından İngiltere'deki Sanat ve El Sanatları hareketinin öncüsü olarak görülen Christopher Dresser, 1867 yılında Coalbrookdale için tasarlandı. Çeşitli mallar üreten şirketler için tasarımcı olarak çalışırken (seramik üreticileri Minton ve Wedgwood iki isim ) Coalbrookdale tarafından üretilen masaları, sandalyeleri, bankları, sobaları ve şapka rafları dikkat çekiyor.
Bazı antika meraklıları bu parçaları aslında en iyi işi olarak görüyor. Antikalar konusunda uzmanlaşmış bir İngiliz yazarı olan Christopher Proudlove'e göre, “İncirli çizgiler ve zikzaklar ile serpiştirilmiş, kayan geometrik bitkiler ve çiçeklere bakın”. “Sorun şu ki, parçaları hiç bir zaman imzalanmadı, ama tarzı açık değil.”
1929'a gelindiğinde, Coalbrookdale Şirketi, bir aile şirketi olarak bağımsız varlığını bırakarak, diğerleriyle birleşti. Öyle olsa bile, Coalbrookdale kökleri daha yüzyılı geride bırakan tasarımlar, günümüzde hala kendilerine ait olanların zevkine göre üretiliyor.
Coalbrookdale Stilleri
Coalbrookdale mobilyaları, Gotik Revival, Rönesans Revival ve Rokoko stilleri de dahil olmak üzere, günümüzde popüler olan iç mekan mobilyalarına paralel olarak çeşitli stilde tasarlanmıştır. Süslü ve genellikle cömertçe ayrıntılı - meyve ve çiçek motifleri özellikle popülerdi - parçalar genellikle parlak bir renk veya beyaza boyanmıştı. Sanatsal açıklık, onlara tüm zenginlikleri ve malzemelerinin ağırlığı için hafif bir hava verdi.
Firmanın en ikonik eşyalarından biri olan Settees , genellikle genellikle çamdan yapılmış ahşap çıtalara sahipti. East Sussex, İngiltere'den Wadhurst'deki Webberley Antiques'in sahibi Debbie Tice'ye göre, Oak ek bir fiyat için mevcuttu.
Coalbrookdale ayrıca iç mekan mobilyaları ve dekoratif objeler yaptı, ancak firma kesinlikle bahçe mobilyaları ile tanınıyor. Bu koleksiyoncular tarafından en çok ödül kazananlar. Bir kanepe veya masa olsun, tek bir bahçe mobilya parçası, genellikle yüksek son bayi veya açık artırma ile bugün binlerce bin satıyor.
Coalbrookdale işaretleri
19. yüzyılda yapılan parçalar genellikle "Coalbrookdale" veya "CB Dale Co." damgalı Aynı zamanda bir seri işaretin (seri numaraların ortaya çıkmasından önce İngiliz mobilyalarında ortak elmas biçiminde bir patent tescil damgası) ve altı basamaklı bir model veya model numarası taşıyorlar. "1" ile başlayanlar, 1842 ile 1867 arasında bir tarih belirttiler; "2" ile başlayanlar 1868 ve sonrasıdır.
Yukarıda belirtildiği gibi, Coalbrookdale için tasarlananlar parçalarını imzalamadılar.
Eserlerinin bazı özellikleri, Christopher Dresser'ınki gibi, tasarımlardaki unsurlara bakarak tanınabilir.