Basın kalıpları, çalışmanızı birçok kez yeniden yaratmanın en kolay ve etkili yoludur. Kalıp tekniklerinin en eskilerinden biri, bir bisküvi ateşlemeli pres kalıbıdır. Bisque ateşleme temel olarak yeşil kapları (pişirilmemiş çanak çömlekleri) koni 6 ve 8 arasındaki sıcaklıklarda pişirmektir. Piskopos ateşlemesi kildeki herhangi bir sıkışmış suyu (ve kimyasal olarak bağlı suyu) buharlaştıracaktır. Bu, parçayı hafifletir ve kil gövdesinin ne kadar gözenekli olduğunu artırır, bu da sırlamanın daha kolay olacağı anlamına gelir.
Bu yöntemi kullanarak kalıp yapmak inanılmaz derecede kolaydır, orijinal parçanızı iyi haddelenmiş kil ile hizalarsınız (kullandığınız kalıp gözenekli değilse, önce gazeteyle kalıbını doldurduğunuzdan emin olun) ve ateş etmeden önce kurumasını bekleyin. Bir kez kuruduktan sonra istediğiniz kadar kalıp kullanabilirsiniz. Körük ateşleme, konveks çanak çömlek şekilleri ve içbükey olan çökme kalıpları olan kambur kalıplar olduğunda iki tip kalıp vardır. Daha sonra işinize tutacaklar ekliyorsanız, yumru kalıpları daha iyidir. Çökme ya da kümes kalıbınızı kilden yaparsanız, bunları fırında kurutursunuz. Kilin küçüleceği gerçeğinin farkında olun, böylece yeniden oluşturduğunuz parça kalıptan daha küçük olacaktır.
Kayma döküm nedir ve kendi kayma dökümü nasıl yapılır?
Kayma döküm, “genellikle alçı kalıplara dökülerek seramik eşyaların oluşturulması süreci” olarak tanımlanmaktadır. Slip döküm ve alçı kalıp kullanımı 17. yüzyılda popüler hale geldi, çömlekçiler aslında çok daha karmaşık parçalar ürettiğinizi sadece bastı ateşlemeli pres kalıpları kullanarak gerçekleştirdiler.
Kayma killi gövdeden , bazen suyla karıştırıldığında kilin parçalandığı zaman, slaking olarak bilinen bir işlemle yapılır. Slaking, kil kabarmasını ve sıkışmış hava patlamasını görür.
Kayma işlemi, ılık su ile kemik-kuru kil karıştırılarak ve 24 saat bekletilmek suretiyle, silme işleminin tamamen işlenmesi ve son olarak karıştırılmasıyla yapılır.
Bundan sonra kayma kilinin özgül ağırlığı ölçülür, bu temelde kaygan karışımınız içindeki suyun kil oranını çalışmaktır. Daha sonra kaymağa bir deflokülan eklenir, bu şekilde kildeki parçacıklar birbirine yapışmaz. Kaymanın son kıvamı kalın ve kremsi olmalıdır. Kendi fişinizi yapıyorsanız, bunu yaparken daima bir maske takmanız gerekir.
Fiş daha sonra ağzına kadar doldurmanız gereken bir alçı döküm kalıba aktarılır. Alçı kalıbın mümkün olduğu kadar fazla sıvı emmesi için yeterince zaman beklemeniz gerekecektir (zamanlamalar kalıbın büyüklüğüne bağlı olacaktır). Aşırı kaymayı kalıptan yavaşça akıtmadan önce ve kenarları temizlemeden önce pişirim. Birkaç özdeş parça yapmak istiyorsanız bu yöntem mükemmeldir.
Pres kalıpları yapmak için ipuçları ve püf noktaları:
Kendi kambur kalıbınızı yapıyorsanız, evinizdeki çanakları ve tabakları kendi şekillerinizi oluşturmak için içine aldığınız şekle aldığınız ve alçıya döküldüğünüz herhangi bir kase alabilir. Alçı bir kalıp kullanıyorsanız, alçı ve kil arasında tülbent kullanmak iyi bir ipucudur. Bu, kili kolayca çıkarabilmeniz için size yardımcı olacaktır. Ayrıca, kurutma işlemini hızlandırmak için iyi bir yol, kalıbı fırına koymaktır.
Pres kalıpları için dekoratif fikirler:
Tamamen yaratıcı özgürlüğü için basın kalıpları ve çömlekçiler ile kullanabileceğiniz binlerce farklı fikir var. Örneğin, sadece geleneksel tencere ve kaseler yapmanıza gerek yok, kalıplarınızın içinde çiçek izleri, hayvan şekilleri ve hatta dökümler yapabilirsiniz. Londra merkezli seramikçi Rachel Dein, Viktorya dönemi botanik illüstrasyon kitaplarında yer bulamayan bitki ve çiçekleri tasvir eden en zarif alçı döküm karoları yapıyor.