Madeni para koleksiyoncuları ve numismatistleri farklı madeni paraların çeşitli yönlerini tanımlamak için çeşitli terimler kullanırlar. Bir madalyonun tersi bir madalyonun arkası, altı veya "kuyrukları" tarafıdır.
Para Teriminin Tarihi "Ters"
Nane işçilerinin ilk olarak M.Ö. 300 civarında sikke kazandığında, işçinin üzerinde iki adet sertleştirilmiş metal vardı ve bunlar üzerinde kazınmış bir tasarıma sahipti. Bunlar bir sikke ölüsü olarak bilinir. Bir kalıbı büyük bir kaya gibi sert bir yüzeye monte ettiler ve diğer sikke kalıbını elinde tuttular.
İşçi daha sonra bir parça metal alır ve kayanın üzerine monte edilmiş kalıbın üzerine yerleştirir. Sonra diğer kalıbı üstüne yerleştirir ve büyük bir ağır çekiçle vururdu.
Katı yüzey üzerine monte edilen kalıp "örs die" olarak biliniyordu. Elinde tutulan kalıp "çekiç kalıbı" olarak biliniyordu. Madeni paralar yapmak için kullanılan bu metodoloji, yüzlerce yıl boyunca, baskı makinesinin görünümüne kadar devam etti. Leonardo da Vinci, madeni para basmak için kullanılan mekanik bir cihaz tasarladı. Metal bir şeridin boşluğunu deldi ve metal boşluğun üzerindeki görüntüyü aynı anda vermek için bozuk para kalıplarını kullandı. 1550 yılında Augsburg'dan Max Schwab, işlenmemiş bir bozuk para basma makinesi oluşturdu.
Yeni vidalı pres tasarımında örs, bir kayanın üzerine monte edilmek yerine, bastırma presi içindeki alt bölmeye monte edilmişti. Çekiç kalıbı presin üst kısmına monte edildi ve büyük bir basınçla plana vurmak için mekanik bir kolla hareket ettirildi.
Geleneksel olarak örs die tarafından vurulan görüntü, ters olarak bilinir. Çekiç kalıbı tarafından verilen görüntü, ön yüzde olarak bilinir. Zamanla madeni paralar üzerinde belirli tutarlılıklar gelişti. Paralı tasarımcılar, çekiç kalıbı üzerinde hüküm süren hükümdarın portresini yerleştirdiler ve bu yüzden ön yüzde, portre içeren madalyonun genellikle kenarıdır.
Ancak, bazı istisnalar vardır. Mesela Büyük Britanya, hüküm süren hükümdarı madalyonun tersine yerleştirir.
Tersi Tersten Ayırmak İçin Ek İpuçları
Dünyadaki farklı paralar arasında bazı tutarlılıklar var. Çekiç kalıbı tarafından üretilen örsün kalıbı tarafından tasarlanan bir madeni paraya bakmanın mümkün olmadığı için, çoğu ülke bazı standart formatları izlemektedir.
Örneğin, madeni para tasarımcıları genellikle madalyonun madalyonun ön yüzünde yapıldığı tarihi yerleştirirler. Ek olarak, eğer bir monarşin veya başka bir önemli kişinin portresi varsa, bu genellikle ön yüze yerleştirilir. Bu nedenle, ters taraf genellikle örs die tarafından üretilen biridir.
En alt satır, ön yüzünü tersinden ayırt etmek için bilimsel bir kural olmamasıdır. Nümismatistlerin madalyonun hangi tarafının paranın hangi tarafında olduğuna ve genel olarak kabul edilen uygulamalara dayalı olarak paranın hangi tarafının ters olduğuna karar vermesi bir gelenek haline gelmiştir.
Ek Hususlar
Paranın hangi tarafının tersini belirlemek için tutarlı bir şekilde üzerinde anlaşılan bir metodoloji olmadığı göz önüne alındığında, zaman ve sabır son söz hakkına sahiptir.
Başka bir deyişle, zamanla araştırmacılar ve nümizmatlar madalyonun bir yüzüne karşı, diğeri ise tersi olarak başvurmaya başlayacaklardır. Bazı madeni para koleksiyoncuları ve hobileri kararlarına katılmamalarına rağmen, bunlar genellikle, para toplama hobisi boyunca terminolojinin kullanımını yaygın olarak etkileyen kitapları yayınlayan insanlardır.
Ancak, madeni para koleksiyoncuları, sikkeleri koleksiyonlarında nasıl düzenlediklerine dair son sözü söylemektedir. Çoğu koleksiyoncu, bozuk paranın veya albümün önüne bir bozuk paranın önüne geçmeyi tercih eder. Bu nedenle, madeni para toplayıcıları arasında, madeni paranın hangi yüzünün ön ve belirli bir madeni paranın hangi tarafının ters olduğu konusunda bir eğilim başlarsa, bu, dönemin topluluğun daha fazla kullanılmasını etkileyebilir. Bazen portre olmadığı zaman madalyonun hangi yüzünün ön yüzde olduğunu söylemek zordur.
Bu karar karar vermek için daha büyük madeni para toplama topluluğuna bırakıldı.
Tarafından düzenlendi: James Bucki