6 dingilli lokomotiflerin gerçek bir "Özel Hizmet" hattı olarak başlayan şey, günümüzün lokomotif ihtiyaçlarının neredeyse tamamı için standart güce dönüşmüştür. EMD'nin SD serileri tüm zamanların en çok satan lokomotif modellerini içeriyor. Ana hattan müze koleksiyonlarına ve aradaki her şeyden, SD serisi, model tren yolları da dahil olmak üzere her boyuttaki demiryollarında popüler bir lokomotif seçim olmaya devam ediyor.
20/1
SD7 / SD9
Her şeyi başlatan lokomotif! Popüler GP7'ye eşdeğer altı akslı eşdeğer bu lokomotifler, branşmanlar ve avlu servisi göz önünde bulundurularak tasarlandı. Benzer görünüme sahip SD9, küçük iyileştirmeler sundu
20/20
SD35
SD35, küçük boylarıyla kolayca ayırt edilir. Daha yaygın SD40'a benzeyen bir başlık ile SD35, SD7 ile aynı çerçeveyi kullanır - yakıt deposu ve çok kısa son platformlar için daha küçük bir alan sağlar.
SD40, daha büyük SD45 tarafından ilk yıllarda gölgelenen bir orta mesafe seçeneği olarak tanıtıldı. Güvenilirliği ve verimliliği, alıcıları hızlı bir şekilde etkiledi ve SD40, en popüler ve uzun ömürlü EMD lokomotif tasarımlarından biri olmaya devam edecek.
Dağlarda yaşam için uyarlanmış olan SD40T-2 ve SD45T-2, Güney Pasifik ve Rio Grande dağ yolları boyunca birçok tünelde aşırı ısınma ve duraklamaları önleyen revize edilmiş bir radyatör bölmesine sahipti. Bugün bu eşsiz modeller, dağ manzarasından uzaklaşan demiryollarında bulunabilir.
3600 hp SD45, EMD'nin 1964 kataloğunun sevgilisiydi, ancak SD40 tarafından satışta ve itibarda gölgede kaldı. Farklı alevlendirilmiş radyatörüyle, SD45, demiryolu ve fanların takibini sürdürdü ve çoğu hala rayları dolaşıyordu - ancak çoğu SD40-2 özelliklerine yeniden inşa edildi.
Talep, EMD'nin SD45'i 1972'de -2 standardına yükseltmesi için yeterince güçlüydü. Üretim SD40-2'ye kıyasla küçük olsa da, SD45-2'nin önceki SD45 ve bir avuç hala dolaşan sorunların çoğunu ortadan kaldırdığı kanıtlandı modern çağda raylar.
20/11
SD50 Conrail 6707, 1990 yılında Basra Körfezi Savaşının asker ve kadınlarını onurlandıran özel bir boya şeması giyer. Lokomotif, birliklerin desteklenmesi için Amerikan demiryolları tarafından özel olarak boyanmış dört birimden biriydi. ®2010 Ryan C Kunkle, espacegard.com, Inc. lisanslı
SD50, bundan önceki yirmi yılı aşkın süredir aynı 645 motor bloğunu kullanmak için son lokomotif olacaktır. Lokomotif problemlerle boğuşurdu ve bazıları da EMD'nin GE ile inşa yarışındaki ilk adımı olarak görüyordu.
İlk olarak sadece bir demiryolu tarafından işletilmekle birlikte, SD60I veya izole kabin modeli, gelecekteki sessiz kabin tasarımlarının önünü açacaktır.
İyi lokomotiflerin asla ölmediğini kanıtlayan Norfolk Southern, birçok SD60 modelini daha verimli SD60E lokomotiflerine dönüştürdü. Bu eşsiz lokomotifleri popüler hale getirmek için üç özel boya şeması var.
20/16
SD70 serisi
1990'ların ortalarında SD60 SD70 serisine yol açtı. Güncellenmiş mikroişlemci kontrolleri ile SD70, GE Dash 9 lokomotiflerinin EMD'nin cevabıydı. Motorlar standart, güvenlik kabini ve AC çekiş motor versiyonlarında mevcuttu.
Tanımlama, bir değişimin çoğunu belirtmekle birlikte, SD70M-2, SD70M'den birkaç önemli değişiklik teklif etti. Bu gelişmeler lokomotiflerin daha sıkı emisyon standartları ile uyumlu kalmasını ve
SD80MAC, kanıtlanmış bir motor ve modern elektronik cihazlarla 5000 hp'lik bir lokomotif sunuyordu. Bu 6000 hp SD90MAC için daha güvenilir bir alternatif oldu. Sadece Conrail lokomotifleri satın almasına rağmen, yıllar sonra SD90 modelleri üzerindeki uzun ömürlülüğü, daha güvenli bir yolun avantajlarını kanıtlamıştır.
EMD bir 6000 beygir gücü lokomotifi vaat ettiğinde, birkaç demiryolları dile getirdi ve ilgilendi. Sonunda az sayıda ikna olmuştu ve sorunlu lokomotifler kaba bir itibara sahipti. Daha sonraki modeller gücü azaltmış ve güvenilirliği daha fazla arttırmıştır.